Op een voorjaarsdag liep ik in de duinen en keek ik geboeid naar een dikke hommel.
Hier ontstond het idee om insecten min of meer op ware grootte te gaan breien en ze te groeperen in zinken dozen met een glazen bovenvlak. Hierbij had ik museale collecties als leidraad in mijn hoofd.

De dozen maak ik van oude etsplaten die ik aan elkaar soldeer. Dit alles resulteert in objecten, die ik achter een plexiglasplaat presenteer. De hoofdvormen van de insecten worden gebreid met gekleurde naaigarens en stopnaalden. Voor de afwerking van de details maak ik gebruik van verschillende tere materialen zoals nylondraad, cellofaan, dun ijzerdraad en dun papier.

Een enkele keer plaats ik zo’n object op een vrijstaand zinken sokkeltje.

 

.